Op de boerderie en backpacken in NZ!

Het heeft lang op zich laten wachten, maar hier komt dan eindelijk weer een reisverslag van mij! Ben ondertussen al bijna 3 maanden in NZ en de tijd gaat erg snel.

Direct na aankomst ben ik aan het werk gegaan op de boerderij. De kalvingstijd is in augustus en september, dat is de drukste tijd van het jaar. We hebben 500 koeien > dus ook 500 kalfjes ongeveer. Die moet je ophalen uit het land met de trailer, een nummer geven, in het hok doen en natuurlijk melk geven. Heel wat werk dus, zoveel kalveren in zo'n korte tijd. Sinds oktober is het werk een stuk overzichtelijker. Ik ben al aardig gewend aan het werk. Vooral aan het begin heb ik wel stomme dingen uitgehaald. Ik heb de koeien na het melken de verkeerde paddock (weide) ingestuurd, ben vast komen te zitten met de kalvertrailer en ik ben een keer gevallen met de motor. Maar alles is nog heel en ik leef ook nog!

Het werk bestaat voornamelijk uit... jaja melken! We beginnen nu om 4.30, wekker staat dan om 4.20. Ja dat vind ik ook behoorlijk vroeg, maar schijnt erbij te horen. Ik ben nog steeds geen fan van vroeg opstaan, maar het went wel. Heb hier sowieso een heel ander ritme dan als student. Rond 10 uur 's avonds lig ik hier meestal wel in bed. Er zijn 500 koeien die gemolken worden en dat duurt 2x3 uur ongeveer. IN de melkstal staan ze in twee rijen van 40. 40 koeien worden dus tegelijk gemolken, als de rij klaar is worden de cups op de andere rij koeien gedaan. Gemiddeld doe je zo'n 10-12 minuten over een rij. Nu zijn de vaarsen ondertussen ook wel gewend aan de melkstal, aan het begin waren ze vrij nerveus en soms onhandelbaar. Toen heb ik wel een paar rake trappen gehad, na een overtuigend 'foei' en 'dat vind ik niet leuk' gaat het nu goed tussen mij en de betreffende vaarsen.

Tot zover de koeien. NZ is ook een sportland en vooral een rugbyland. De world cup rugby was 6 weken lang het evenement van NIeuw-Zeeland. Samen met Geeuwke en Sarah ben ik naar de wedstrijd Schotland-Georgie geweest. Bleek een slechte keus te zijn, de wedstrijd was geen klap aan en ze scoorden niet eens 1 try... Maar het was wel gezellig:) Rugby is NZs volkssport nr1 en de kiwi's waren opgelucht dat ze eindelijk weer eens de WK hebben gewonnen, Go All Blacks! Toch leefde de WK niet zoals het in NL zou leven bij een voetbal WK. Maar vooral in de IRish Pubs was er een mooie sfeer om de wedstrijden te kijken.
Voetbal is minder populair, maar ze hebben wel wat competities. Ik heb zelfs nog een paar wedstrijden kunnen meespelen met Sarah's voetbalteam. Erg leuk, maar wel wennen dat er amper voorzieningen zijn en dat je soms 2 uur moet rijden voor een wedstrijd...

Geeuwke, Sarah en Elliott wonen in NZ vlakbij Invercargill, helemaal in het zuiden van het zuid-eiland van NZ. Het stadje heeft zo'n 30.000 inwoners en er is vrij weinig te beleven. Zodra ik een auto tot mijn beschikking had ben ik in mijn vrije weekend naar Queenstown geweest en later naar Dunedin. Queenstown is een pelgrimsoord voor backpackers en avonturiers. Je kan er echt alles doen en er zijn waarschijnlijk meer cafes dan huizen! 3 jaar terug heb ik hier een bungyjump gedaan, dus ik besloot om nu te gaan raften:) Op de Shotover river gingen we in 4 rafts (rubber bootje) het water op. WE hadden een goede dag en er was veel water, dus ook grotere/snellere rapids, fijn! Je zit in principe op de rand van de raft, tot het te heftig wordt en je binnenin moet zitten. Midden in zo'n rapid heb je geen idee waar je heen gaat, maar een paar seconden later ben je weer op rustiger vaarwater. Ik ben ook nog het ijskoude water ingeweest, geheel vrijwillig. WE mochten een stukje vrij zwemmen, ik dacht dat dat leuk was, maar het was eerder koud, erg koud. Volgende keer maar wat warmer water opzoeken met een mooi strand.

Dunedin was ook erg leuk om heen te gaan. Een van de weinige steden in NZ met geschiedenis en oude gebouwen. Maakt een groot verschil voor de indruk van een stad. Dunedin is een soort Groningen van NZ en staat vooral bekent om de universiteit en de vele studenten, leuk uitgaansleven dus! overdag heb ik nog een stukje gekayakt en gechilld aan het strand met 2 Israeliers.

Ik ben nu op mijn 'vakantie'. Gisteren vertrokken in de Honda op weg naar Wanaka. Heerlijk toeren op de mooie en bochtige Nieuw-Zeelandse wegen met fantastisch uitzicht. Zonnetje erbij, Red Hot Chili Peppers, zak snoep, raampje open en rijden! Heb in Wanaka even gechilld aan het meer en ben vandaag naar Greymouth gereden aan de westkust, een heerlijke route. In Greymouth zelf is vrij weinig te beleven, dus ik ga morgen verder langs de westkust omhoog rijden richting Nelson en Abel Tasman. Daar heb je mooie stranden en het schijnt er altijd mooi weer te zijn, goede reden om daar een paar dagen te blijven. Ik plan eigenlijk amper een dag vooruit wat ik ga doen. ALs ik ergens langer wil blijven laat ik mn autotje staan en anders rijd ik naar een volgende bestemming. Dit bevalt me erg goed!

Foto's zal ik af en toe op Facebook uploaden, is een stuk makkelijker dan op waarbenjij.nu. Dus lekker feesboeken! En ik zal proberen om met iets meer regelmaat een reisverhaal te schrijven!

Seeya
Luwieke